Oprawa Ambrotypów – Mokrego Kolodionu

Często ludzie, którym robię zdjęcia pytają mnie jak oprawić takie szkiełko, żeby ładnie sie prezenowało. Opowiadam im wówczas o historycznych ramko szkatułkach, by wiedzieli, że kiedyś nawet zwyczajna ramka na zdjęcia była swego rodzaju dziełem sztuki. Nie to co dzisiejsze antyramy. Ramko szkatułki to takie pudełeczka książkowe z wytłoczonym na okładce wzorem, w środku zaś powleczone aksamitem lub innym fajnym materiałem. Zdjęcie w tej szkatułce zazwyczaj było umiesczone za mosiężną ranką z blaszki z wytłoczeniami. Oczywiście, w zależności od okresuu wykonania, wzornictwo było różne. Z resztą po wzornictwie tych mosiężnych ozdób można w przybliżeniu datować zdjęcia schowane w takiej szkatułce. Owe opakowanie miało kilka warstw. Do szkatułki na dno wkładano czarny papier, lub czarny aksamit lub jedwab (by z negatywu kolodionowego wydobyć pozytyw). Potem wkładano szklane zdjęcie emulsją do góry, czyli w stronę patrzącego, po czym kładziono ozdobną ramkę mosiężną z róznymi ornamentami. Na ramkę nakładno ochronne szkło i brzegi całości „owijano”  w mosiężną ramkę – klamrę. Tak przygotowane zdjęcia w ramko-szkatułkach albo noszono przy sobie, jeśli były to zdjęcia w mniejszych formatach, lub stawiano np na kominkach czy komodach.

Dziś ludzie niekoniecznie chcą zapłacić za taką oprawę swojej fotografii, dlatego też opiszę tu sposób, który stosuję na swoje oprawy wystawowe. Polecam ten sposób oprawy również moim modelom i modelkom. Nie ma to jak ładnie oprawione zdjęcie na ścianie.

Musimy mieć ramę z surowego drewna, można je kupić na allegro. Rozmiar ramy proponuje by był proporcjonalnie większy od zdjęcia. Np. dla zdjęć 30x25cm dobieram ramy o rozmiarach wewnętrznych rzędu 40x35cm, po to by zostało miejsce na „oddychanie” zdjęcia w rzeczonej ramie. Do takiej ramy docinam ze sklejki plecy i montuję w ramę. Całość maluję na kolor czarny niepełny, tzn taki spod ktrego wystają słoje drewna. Potem kładę w środek szklaną płytą i ustawiam idealnie w środku, tak by z każdej strony oddech był taki sam. Zaznaczam w narożnikach miejsca na wywiercenie otworów montażowych. Wiercę otwory adekwatne do wcześniej zakupionych śrub mosiężnych z nakrętkami. M4 w zupełności wystarczą. Kładę płytę, wkręcam sruby tak, by ich łby blokowały szkła przed wypadnięciem z ramy. Dokręcam od tyłu nakrętki i cieszę się z udanie oprawionego zdjęcia.

A tak wyglądają na wystawie 🙂

 

~ - autor: czarnobialykwadrat! w dniu 5 listopada 2017.